Keloğlan ve Gül Ağacı

Keloğlan ve Gül Ağacı

Bir varmış, bir yokmuş… Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, saçları dökülmüş, gönlü güzel bir Keloğlan yaşarmış. Bu Keloğlan, annesiyle birlikte küçük bir köyde, kerpiçten bir evde otururmuş. Çok fakirlermiş ama Keloğlan her zaman neşeli ve yardımsever bir çocukmuş. Annesi ne derse yapar, herkesle iyi geçinirmiş.

Bir gün Keloğlan’ın annesi ona seslenmiş:

“Keloğlan, bahçemizdeki güller soldu. Çiçeklerimiz kurudu. Şu tepenin ardındaki gül ağacından birkaç yaprak getir de evimiz şenlensin.”

Keloğlan hemen “Başüstüne, anam!” demiş ve yola koyulmuş.

Gül Ağacına Giden Yol

Keloğlan, sırtına küçük torbasını alıp tepenin ardına doğru yürümeye başlamış. Yol uzunmuş ama Keloğlan bir yandan şarkılar söyleyip bir yandan yol almış. Derken, karşısına yaşlı bir dede çıkmış. Dedenin elinde eğilmiş bir baston varmış, sırtı kamburmuş.

“Evladım,” demiş dede, “şu yükümü biraz taşımama yardım eder misin? Çok yoruldum.”

Keloğlan hemen sırtındaki torbasını yere bırakmış, dedenin ağır yükünü omzuna almış. Yükü taşırken sohbet etmişler. Dede, Keloğlan’ın iyi kalbinden çok etkilenmiş ve demiş ki:

“Evladım, gül ağacını arıyorsun, değil mi?”

Keloğlan şaşkınlıkla “Evet, ama bunu nasıl bildiniz?” diye sormuş.

Dede gülümsemiş. “Ben her şeyi bilirim. Gül ağacına ulaşmak kolay değildir. O sana üç bilmece soracak. Cevaplarını bulabilirsen, en güzel gül yapraklarını alabilirsin.”

Gül Ağacının Sırları

Keloğlan, dedeye teşekkür edip yoluna devam etmiş. Tepenin ardında, güneş ışıklarıyla parlayan dev bir gül ağacı görmüş. Ağacın dallarında rengârenk güller açmış ama bu güller sanki parlıyormuş. Keloğlan yaklaşınca, ağaç dile gelmiş:

“Hoş geldin, Keloğlan! Eğer benden gül yaprakları almak istiyorsan, üç bilmecemi çözmelisin.”

Keloğlan merakla sormuş: “Sor bakalım, gül ağacı. Bilgim yettiğince cevaplarım!”

Birinci Bilmece: Sevgi

Gül ağacı sormuş:
“Bir insanın kalbini yumuşatan, herkesi bir araya getiren şey nedir?”

Keloğlan biraz düşünmüş, sonra gülümseyerek cevap vermiş:
“Bu sevgi olmalı! Sevgi insanları bir arada tutar ve her şeyin anahtarıdır.”

Gül ağacı mutlu olmuş ve dallarından bir gül yaprağı bırakmış.
“Doğru cevap, Keloğlan. Sevgi her şeyin başlangıcıdır. İşte ilk yaprak senin!”

İkinci Bilmece: Sabır

Gül ağacı ikinci sorusunu sormuş:
“Fırtınada bile dimdik duran, zorluklar karşısında yılmayan şey nedir?”

Keloğlan biraz daha düşünmüş. Sonra kararlı bir sesle cevap vermiş:
“Bu sabırdır! Sabır gösteren, her zorluğu aşabilir.”

Gül ağacı gülümsemiş ve bir yaprak daha bırakmış:
“Doğru söyledin, Keloğlan. Sabır büyük bir güçtür. İşte ikinci yaprak!”

Üçüncü Bilmece: Paylaşma

Son olarak, gül ağacı üçüncü bilmecesini sormuş:
“Ne kadar çok verirsen, o kadar çoğalır. Nedir bu?”

Keloğlan hiç düşünmeden cevap vermiş:
“Bu paylaşmadır! Paylaşmak hem verenin hem de alanın mutluluğunu artırır.”

Gül ağacı bir kez daha mutlu olmuş ve en güzel gül yaprağını Keloğlan’a bırakmış.
“Bravo, Keloğlan! Üç doğru cevapla, en güzel güllerimi hak ettin.”

Köydeki Sevinç

Keloğlan, gül yapraklarını alıp köyüne dönmüş. Annesi gül yapraklarını bahçeye ekerken çok mutlu olmuş. Kısa süre sonra bahçeleri rengârenk güllerle dolmuş. Köydeki herkes bu güzelliği görmek için Keloğlan’ın evine gelmiş. Keloğlan da güllerin yapraklarını komşularıyla paylaşmış ve köyde sevgi, sabır ve paylaşma dolu bir hayat başlamış.

Gökten üç elma düşmüş: Biri bu masalı yazanın, biri anlatanın, biri de güzel güzel dinleyenlerin başına!

Evet çocuklar Keloğlan ve Gül Ağacı adlı masalımızda burada bitti. Sizde Keloğlan ve Gül Ağacı gibi Klasik Masallar yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.