Zümrüt Dağının Efsanesi

Zümrüt Dağının Efsanesi

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarların en gizemli köşesinde, bulutların arasından göğe doğru uzanan, yemyeşil bir dağ varmış. Bu dağ, çevresindeki herkes tarafından “Zümrüt Dağı” olarak bilinirmiş. Zümrüt Dağı’nın tepesinde, dünyanın en parlak ve en değerli zümrütü olduğu söylenirmiş. Ancak bu zümrüte ulaşmak kolay değilmiş; çünkü dağın zirvesine tırmanmak, sadece gerçek cesaret ve yürek isteyenlerin başarabileceği bir işmiş.

Bir gün, köyün en cesur çocuğu olan Arda, Zümrüt Dağı’nın tepesine çıkmaya karar vermiş. Bu efsanevi zümrütü bulup, köyünü refaha kavuşturmayı hayal ediyormuş. Köydeki herkes, Arda’nın bu kararını duyduğunda gülmüş; çünkü kimse onun dağa çıkıp geri dönebileceğine inanmıyormuş. Ancak Arda’nın kalbinde bir ateş varmış, içten içe, efsanenin gerçek olduğunu ve bu zümrüdü bulabileceğini hissediyormuş. Ailesi ona engel olmak istemiş, ama Arda kararlıymış. “Beni bekleyin,” demiş, “Başaracağım ve geri döneceğim.”

Yolculuğu başladığında, Arda karşısına çıkacak zorluklardan habersizmiş. İlk gün, dağın eteklerine vardığında, büyük bir şelalenin önüne gelmiş. Sular o kadar hızlı akıyormuş ki, karşıya geçmek neredeyse imkânsız görünüyormuş. Tam ümidini kaybetmek üzereyken, suların üzerinde zıplayarak ilerleyen bir kurbağa görmüş. Kurbağa, Arda’ya dönerek konuşmuş: “Zümrüt Dağı’na gitmek istiyorsan, cesaretini göstermelisin. Şelalenin sıçrayan sularından korkma, her adımını doğru yerde at.”

Arda, kurbağanın söylediklerini dinleyip şelalenin taşlarına basarak karşıya geçmeyi başarmış. Şelalenin arkasındaki mağarada, yıllardır orada yaşayan yaşlı bir adamla karşılaşmış. Yaşlı adam, Arda’ya bilgece bakmış ve “Zümrüt Dağı’na çıkmak istiyorsun, öyle mi? O zaman sabırlı olmayı öğrenmelisin. Çünkü bu yol sabırsızları asla bağışlamaz,” demiş. Arda, yaşlı adamın sözlerini aklında tutarak, mağaradan çıkıp yoluna devam etmiş.

Yolun devamında, karanlık bir ormanın içinden geçmek zorundaymış. Ormanın derinliklerinde, sesleri sadece efsanelerde anlatılan devasa yaratıklar yaşarmış. Arda, içindeki korkuyu bastırarak ormana girmiş. Her adımda, ağaçların gölgeleri arasında gözlerini ona diken yaratıkların bakışlarını hissediyormuş. Ağaçların arasından hışırtılar geliyor, rüzgar uğuldayarak Arda’ya fısıldıyormuş.

Tam bu sırada, bir ışık hüzmesi ormanın içini aydınlatmış. Bu ışığın peşine düşen Arda, ormanın derinliklerinde yaşayan bilge bir baykuşla karşılaşmış. Baykuş, Arda’ya doğru bakarak şöyle demiş: “Yolculuğun zorluklarla dolu, ama kalbindeki cesaret seni zafere taşıyacak. Zümrüt Dağı’na ulaşmak için üç sırra ihtiyaç var. İlk sır: En büyük korkunla yüzleşmeden zafere ulaşamazsın.”

Arda, baykuşa teşekkür edip yoluna devam etmiş. Ormanın sonunda, rüzgarlarla dans eden bembeyaz çiçeklerin dolu olduğu bir vadiden geçmiş. O çiçekler, dağın efsanesiyle ilgili bir başka sır saklıyormuş: Zümrüt’e giden yolu sadece bu çiçeklerin kokusunu takip edenler bulabilirmiş. Arda, çiçeklerin etrafında dolanan arılara aldırmadan ilerlemiş ve nihayet dağın zirvesine tırmanacağı yola varmış.

Yolculuğunun en zor kısmı ise dağın zirvesine tırmanmakmış. Yollar dar, uçurumlar derinmiş. Fırtınalar esiyor, rüzgarlar Arda’yı geriye itmeye çalışıyormuş. Ancak Arda pes etmemiş. Her adımda, kalbindeki cesaret onu biraz daha zirveye yaklaştırıyormuş. Fırtınanın ortasında, bir an durup gökyüzüne bakmış. Bulutlar arasında bir anlığına devasa bir kuş görmüş, sanki ona “Devam et!” der gibi süzülüp gitmiş. Bu işaret Arda’ya güç vermiş, adımlarını daha kararlı atmaya başlamış.

Sonunda, dağın tepesine vardığında Arda, parlak yeşil ışığın kaynağı olan devasa bir zümrütle karşılaşmış. Ancak zümrüt, dev bir ejderha tarafından korunuyormuş! Ejderha, gözlerini Arda’ya dikmiş ve kükremiş: “Bu zümrüt, ancak gerçek cesareti olanlara aittir. Eğer kalbin safsa ve korkularını yendiysen, zümrüt senindir.”

Arda, ejderhanın önünde eğilip şöyle demiş: “Korkularımla yüzleştim ve yolculuğum boyunca asla vazgeçmedim. Zümrütü köyümün iyiliği için istiyorum.”

Ejderha, Arda’nın gözlerindeki cesareti görünce, ona yol vermiş ve zümrütü ona teslim etmiş. Ancak Arda’nın bir dileği daha varmış. Ejderhadan köyünün tüm halkı için barış ve bereket istemiş. Ejderha, Arda’nın isteğini duyunca, derin bir nefes alıp dağın tepesinden bütün köye iyilikler yaymış.

Arda, zümrütü alıp köyüne döndüğünde, herkes onun cesaretine hayran kalmış. Zümrüt, köyü bolluk ve bereketle donatmış, ama en büyük hazine Arda’nın kalbindeki cesaretmiş. Artık köyde, kimse maceralardan korkmaz olmuş, herkes kendi hayalinin peşine düşmeye başlamış.

Ve masal burada bitmiş, ama Zümrüt Dağı’nın efsanesi, daima hatırlanmış.

Evet çocuklar bu masalımızda burada bitti. Sizde Macera Hikayeleri yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.