Yamalı Battaniye Kulübü Masalı

Yamalı Battaniye Kulübü

Bir zamanlar, dağların eteklerine kurulmuş küçük ama sevimli bir köy varmış. Bu köyde kışlar çok soğuk geçermiş; rüzgâr dağlardan inip evlerin kapılarına kadar gelirmiş.

Köyde, annesiyle birlikte yaşayan Elif adında tatlı mı tatlı bir kız çocuğu varmış. Elif’in annesi çok çalışkanmış ama ellerinde pek bir şey yokmuş. Evde yalnızca eski, ince bir battaniye varmış. Elif her gece battaniyeye sıkıca sarılır, dualarla uyurmuş.

Bir gün, köy okulunda öğretmenleri şöyle demiş:
— “Çocuklar, bu kış çok soğuk geçecek. Birlikte bir şeyler yapmalı, yardıma ihtiyacı olanlara destek olmalıyız.”

Elif hemen parmak kaldırmış:
— “Benim aklımda bir fikir var öğretmenim!”

Ve o gün “Yamalı Battaniye Kulübü” doğmuş!

Elif arkadaşlarına şöyle demiş:
— “Evlerimizde artık kullanılmayan küçük kumaş parçaları varsa, onları getirelim. Renkli, sıcacık bir battaniye dikelim. Sonra onu ihtiyacı olan birine verelim!”

Herkes bu fikri çok sevmiş. Ertesi gün köy okulunun bahçesinde bir masa kurulmuş. Masanın üzerinde mavi, kırmızı, sarı, mor her renkten kumaş parçaları birikmiş.

Ali dedesinin eski gömleğinden bir parça getirmiş.
Zeynep annesinin dikiş kutusundan çiçekli bir kumaş bulmuş.
Mert eski pijamasından minik bir kare kesmiş.
Elif ise annesinin ona küçükken sardığı pembe battaniyeden bir kenar parçası getirmiş.

Öğretmenlerinin yardımıyla, bütün parçalar birleştirilmiş. Her çocuk sırasıyla iğne-ipliği eline almış, dikkatle dikmiş.
Battaniye büyüdükçe çocukların gözleri parlamış.
Çünkü her parça bir anı, bir sevgi, bir dostluk iziydi.

Sonunda rengârenk, sımsıcak, dünyadaki en güzel battaniye ortaya çıkmış!

Ama sıra en zor soruya gelmişti:
“Bu battaniyeyi kime vereceğiz?”

Elif düşünmüş, arkadaşları da başlarını eğmiş. Derken Zeynep fısıldamış:
— “Ali’nin babaannesi çok yaşlı ve yalnız… Onun evinde soba bile yok.”
Ali hemen başını kaldırmış:
— “Evet! Babaannem her gece dizlerini ovuşturuyor, çok üşüyor!”

Ve o an hep bir ağızdan karar verilmiş:
Battaniye, Ali’nin babaannesine verilecekti.

Ertesi gün, çocuklar ellerinde battaniyeyle Ali’nin evine gitmiş. Kapıyı çaldıklarında, yaşlı nine onları görünce gözleri dolmuş.

— “Bu da ne güzel bir sürpriz!” demiş yumuşacık sesiyle.
Elif, battaniyeyi onun omuzlarına örtmüş ve şöyle demiş:
— “Bu sadece seni ısıtmak için değil… Seni sevdiğimizi göstermek için.”

Nine ağlamış. Ama bu gözyaşları mutluluk doluymuş.

O günden sonra, “Yamalı Battaniye Kulübü” her ay yeni bir battaniye dikmeye başlamış. Çünkü artık biliyorlarmış ki:
Paylaşmak sadece bir şey vermek değilmiş; kalpten kalbe bir köprü kurmakmış.

Yamalı Battaniye Kulübü Masalı İle İlgili Pedagojik Formatta Soru Cevap Bölümü

Bu soru-cevaplar çocukların hikâyeyi daha iyi anlamasını, karakterlerin davranışlarını değerlendirmesini ve güvenli davranış alışkanlığı kazanmasını destekler.

⚖️ Soru: Elif ve arkadaşları neden kumaş parçalarını birleştirip battaniye yaptılar?

✅ Cevap: Çünkü kışın çok soğuk olacağını öğrendiler ve yardıma ihtiyacı olan birini sevindirmek istediler. Ellerindeki küçük kumaş parçalarını bir araya getirerek birlikte bir battaniye yaptılar ve Ali’nin üşüyen babaannesine hediye ettiler.

🎯 Pedagojik Amaç:

• Çocuğa paylaşma ve yardımlaşma bilincini kazandırmak
• Duyarlılık ve sosyal sorumluluk duygusunu geliştirmek
• Birlikte üretmenin ve küçük katkıların büyük anlamlar taşıdığını göstermek
• Empati kurmayı teşvik etmek

📌 Ek Soru:
“Sen bir battaniye dikseydin, kime hediye etmek isterdin ve neden?”

Evet, Yamalı Battaniye Kulübü adlı masalımızda burada bitti. Sizde Yamalı Battaniye Kulübü masalı gibi Arkadaşlık ve Paylaşma Hikayeleri yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.