Rüzgarla Uçan Uçurtma Masalı
Yiğit’in uçurtması ağaca takılır ama Mehmet ve diğer çocuklar yardıma koşar. Yardımlaşarak uçurtmayı kurtarırlar ve hep birlikte gökyüzünü paylaşmanın tadını çıkarırlar. Yardımlaşma ve arkadaşlık, o gün gökyüzünde uçurtmalardan bile daha yükseğe çıkar.
Rüzgarla Uçan Uçurtma
İlkbaharın en güzel günlerinden biriydi.
Gökyüzü masmavi, hava ılık, rüzgar tatlı tatlı esiyordu.
Mahalledeki çocuklar parktaki boş alanda bir araya gelmişti.
Hepsi ellerinde rengarenk uçurtmalar taşıyordu.
Ama aralarında bir çocuk biraz geride durmuş, diğerlerine gıptayla bakıyordu:
Mehmet.
Mehmet’in elinde uçurtma yoktu.
Çünkü geçen yıl yaptığı uçurtma rüzgarla savrulmuş, telleri kırılmıştı.
Yeni bir tane yapacak vakti ya da malzemesi olmamıştı.
Ama o gün sadece izlemek istememiş, parka gelmişti.
🎨 Uçurtmasıyla Gurur Duyan Yiğit
Mehmet’in en yakın arkadaşı Yiğit, o gün yepyeni bir uçurtmayla çıkageldi.
Kırmızı-sarı renklerde, ejderha desenli dev gibi bir uçurtmaydı bu.
— “Bak Mehmet! Bu sene uçurtma yarışmasını kesin ben kazanırım!” dedi.
Mehmet gülümsedi ama içi biraz burkuldu:
— “Gerçekten çok güzel olmuş Yiğit…”
Yiğit uçurtmasını gökyüzüne bıraktı, rüzgar hızla onu havalandırdı.
Çocuklar alkışladı. Mehmet de alkışladı.
Ama içinden bir ses, “Keşke benim de olsaydı” diyordu.
🌳 Olan Oldu: Uçurtma Takılıyor!
Yiğit ipi biraz daha bıraktı… biraz daha…
Ama rüzgar o kadar sert esti ki…
Uçurtma dengesini kaybetti, bir anda yön değiştirdi ve büyük çınar ağacına takıldı!
— “Aaaa! Hayır! Uçurtmam!!”
Yiğit koştu ama geç kalmıştı.
İpi gerginleşmişti. Uçurtma ağaçta dalın arasında sıkışmıştı.
Diğer çocuklar başına toplandı:
— “Geçmiş olsun!”
— “Ağaç çok yüksek, inmez o!”
Bazı çocuklar gülerek:
— “Eh, rüzgara fazla güvenilmezmiş!” dediler.
Yiğit’in gözleri doldu.
— “O kadar emek verdim…”
Mehmet bir adım öne çıktı.
— “Üzülme Yiğit. Belki birlikte çıkarabiliriz. Hadi deneyelim!”
🪜 Birlikte Çözüm Aramak
Mehmet parktaki çöp kutusunun yanında duran tahta sandalyeyi buldu.
Sonra bir sopa…
Sonra Yiğit’in elindeki ipin ucunu hafifçe çekmeye başladı.
Diğer çocuklar şaşırmıştı.
Biraz önce izleyen, sessiz kalan Mehmet şimdi Yiğit’e yardım ediyordu.
Ve bu herkesi etkiledi.
İçlerinden biri:
— “Ben de tutayım şu sandalyeyi!”
Bir diğeri:
— “Ben de sopayı alayım, uzatayım!”
5 dakika içinde herkes el ele vermiş, uçurtmayı kurtarmak için uğraşıyordu.
Ve sonunda…
“Şaaap!”
Uçurtma dalın arasından süzülüp yere indi.
Biraz yıpranmıştı ama hâlâ uçabilir durumdaydı.
Yiğit hemen Mehmet’e sarıldı.
— “Teşekkür ederim… Ben yardım istemeyi bile düşünmedim ama sen hemen elini uzattın.”
Mehmet gülümsedi:
— “Çünkü arkadaşlık böyle bir şey. Paylaşınca güzelleşir.”
🌈 Gökyüzünde Birlikte
Uçurtma tekrar havalandığında bu kez ipi Mehmet tutuyordu.
Yiğit, Mehmet’in arkasından destek oluyordu.
— “Sıra sende kardeşim, göğe gönder!”
Diğer çocuklar da kendi uçurtmalarını çıkarıp uçurmaya başladı.
Ama artık yarışma yoktu.
Herkesin yüzünde aynı gülümseme vardı.
Gökyüzü bir anda renk renk oldu.
Güneş daha bir parlak, rüzgar daha bir tatlı esti o gün.
Rüzgarla Uçan Uçurtma Masalı İle İlgili Pedagojik Formatta Soru Cevap Bölümü
Bu soru-cevaplar çocukların hikâyeyi daha iyi anlamasını, karakterlerin davranışlarını değerlendirmesini ve güvenli davranış alışkanlığı kazanmasını destekler.
Soru: Mehmet önce neden sessizdi ama sonra ne yaptı?
Cevap: Çünkü uçurtması yoktu, biraz üzülmüştü. Ama Yiğit’in zor durumda olduğunu görünce yardım etmeyi seçti ve böylece hem arkadaşlıklarını güçlendirdi hem de herkesin örnek aldığı biri oldu.
Pedagojik Amaç: Empati kurabilme, yardımseverlik, arkadaşlık değerlerinin geliştirilmesi
Ek Soru: Sen olsaydın ağaca takılan bir şeyi kurtarmak için nasıl bir yol düşünürdün?
Evet, Rüzgarla Uçan Uçurtma adlı masalımızda burada bitti. Sizde Rüzgarla Uçan Uçurtma masalı gibi Doğa ve Çevre Hikayeleri yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.
