Ormanda Kaybolan Çocuklar Masalı
Mert ve kardeşi Sevgi yaylada oyun oynarken ormanda birbirlerini kaybeder. Ayıcık adında sevimli bir dostun yardımıyla yeniden buluşur, birlikte fırtınadan korunarak izci kampına ulaşırlar. Hikâye; kardeşlik, dayanışma ve cesaret temalarını işler.


Ormanda Kaybolan Çocuklar
Karadeniz’in yemyeşil dağlarında, çam ağaçlarıyla çevrili bir yaylada, sabah güneşi henüz doğarken hafif bir sis gökyüzüne yayılmıştı. Doğanın kalbindeki bu küçük yayla evinde, 5 yaşındaki Mert ve 3 yaşındaki kardeşi Sevgi, yaz tatillerini geçiriyorlardı.
Mert oldukça meraklı bir çocuktu. Elinde dürbün, sürekli kelebekleri izler, taşların altında ne var diye bakar, çiçeklerin yapraklarını incelerdi. Sevgi ise sevecen, biraz çekingen ama çok zeki bir kızdı. Abisini her yerde takip eder, birlikte oyunlar oynamaktan büyük keyif alırlardı.
O sabah anneleri kahvaltıyı hazırlarken onlara seslendi:
— “Çocuklar! Evden çok uzaklaşmayın, ormanın kenarını geçmeyin olur mu?”
Mert ve Sevgi başlarını sallayıp gülerek dışarı çıktılar. Mert’in elinde el yapımı bir harita vardı.
— “Haydi Sevgi, bugün ormanın kenarına kadar gidip, ‘Mavi Çiçek Vadisi’ni bulalım!”
Sevgi heyecanlandı.
— “Ama çok uzaklaşmak yok, anne üzülür…”
— “Söz, sadece haritanın sonuna kadar,” dedi Mert.
🌲 Bölüm 1 – Ormanın Sessizliği ve Ayrılık
İki kardeş gülerek koşmaya başladılar. Ağaçlar arasından kuş sesleri, böceklerin hafif vızıltısı ve yaprakların hışırtısı duyuluyordu. Tam o sırada küçük bir sincap çimenlerin arasından geçip gözden kayboldu.
— “Bir sincap!” diye bağırdı Mert.
— “Nereye gitti?”
Mert sincabı takip etmeye başladı. Sevgi de arkasından koştu ama dallar, çalılar o kadar sıktı ki bir an sonra birbirlerini kaybettiler.
— “Mert abi?”
— “Sevgi?”
— “Meeeert!”
Cevap gelmedi.
Mert durdu, arkasına baktı, bir anda yüzü soldu.
— “Sevgi?! Neredesin Sevgi?”
Orman sessizleşti. Mert’in kalbi hızla çarpmaya başladı. Seslenmeye devam etti. Aynı anda Sevgi de ağlamamak için kendini tuttu, büyük bir taşın yanında durdu, küçük ellerini kalbine bastırdı.
🐻 Bölüm 2 – Ayıcık ile Tanışma
Mert, ağlamamak için derin bir nefes aldı. “Korkma,” dedi kendi kendine. “Sevgi de beni arıyordur. Onu bulacağım.”
Tam o sırada bir çalının ardından minik bir ses geldi.
— “Hıf hıf…”
Küçük, sevimli, kahverengi tüylü bir ayıcık ortaya çıktı. Yumuşacık tüyleri, sevimli bakışlarıyla hiç korkutucu değildi.
— “Merhaba…” dedi Mert yavaşça.
Ayıcık önce ürktü ama sonra Mert’in dostça konuştuğunu görünce yaklaştı.
— “Ben buranın ayısıyım. Adım… Ayıcık. Sen neden yalnızsın?”
Mert bir nefes aldı:
— “Kardeşim Sevgi’yi kaybettim. Onu bulmalıyım.”
Ayıcık başını salladı.
— “Yardım edebilirim. Bu ormanın yollarını iyi bilirim.”
O sırada başka bir yerde Sevgi, kendisine yapraklardan küçük bir yastık yapmıştı. Dikenli çalılardan uzak durmaya çalışıyordu. Üşüyordu ama sabırlıydı.
— “Mert abi beni bulur. O hep sözünü tutar.” dedi kısık sesle.
Mert ve Ayıcık, Sevgi’nin ayak izlerini takip etmeye başladılar. Bir yerde yere dökülmüş kır çiçekleri buldular, Mert heyecanlandı.
— “Bunlar Sevgi’nin elindeki çiçeklerden! Yakınız!”
⛈️ Bölüm 3 – Fırtınaya Karşı Birlikte
Tam Sevgi’yi bulmuşlardı ki gökyüzü kararmaya başladı. Gri bulutlar hızla yayılıyor, rüzgâr uğuldamaya başlıyordu.
Ayıcık hemen konuştu:
— “Burada kalamayız! Gelin, sizi yağmurdan koruyacak bir mağaraya götüreyim.”
Çocuklar Ayıcık’ın peşinden koştular. Uzun, yokuşlu bir patikadan geçtiler. Ve sonunda büyük bir kayanın altında kuru bir alan buldular. Mağaramsı bu yerde bir gece geçirmeleri gerekiyordu.
Mert mağaranın girişini yaprak ve dallarla kapattı. Sevgi küçük taşlardan ‘ev’ yaptı. Ayıcık, yağmurun sesini bastırmak için orman şarkısı söyledi.
— “Yağmur düşer damla damla,
Biz buradayız bir arada.
Korkma küçük yüreğim,
Sevgiyle ısınırız burada.”
Sevgi başını Mert’in omzuna koydu.
— “Söz vermiştin… beni yalnız bırakmadın.”
— “Hiç bırakmam,” dedi Mert.
⛺ Bölüm 4 – İzci Kampına Doğru
Ertesi sabah, yağmur durmuş, güneş yeniden ağaçlara vurmaya başlamıştı. Ayıcık çocuklara sıcak birer ot demeti verdi.
— “Hadi kahramanlarım, sizi kamp alanına götüreyim.”
Yolda Mert ve Sevgi ellerini hiç bırakmadılar. Yoruldular, su içtiler, eğlendiler. Ayıcık onlara kuşların sesini tanımayı, yön bulmayı ve doğaya zarar vermemeyi öğretti.
Sonunda izci kampına vardılar. Kamptaki görevliler onları şaşkınlıkla karşıladı. Ardından aileleri geldi. Anne-baba gözyaşlarıyla sarıldılar. Herkes sevinç içindeydi.
Kamp lideri çocuklara gülümsedi:
— “Siz gerçek birer orman kahramanısınız. Cesaretiniz, sakinliğiniz ve birlikte kalmayı başarmanız sayesinde buradasınız.”
İki kardeşe tahta birer madalya verdi:
“Birlikte Güçlüyüz”
Ormanda Kaybolan Çocuklar Masalı İle İlgili Pedagojik Formatta Soru Cevap Bölümü
Bu soru-cevaplar çocukların hikâyeyi daha iyi anlamasını, karakterlerin davranışlarını değerlendirmesini ve güvenli davranış alışkanlığı kazanmasını destekler.
⚖️ Soru: Mert ve Sevgi ormanda kaybolduklarında nasıl davrandılar ve bu durum onlara ne öğretti?
✅ Cevap: Mert ve Sevgi, birbirlerinden ayrı kaldıklarında paniklemek yerine sakin kalmaya çalıştılar. Mert kardeşini bulmak için cesurca hareket etti, Sevgi ise abisine güvenerek sabır gösterdi. Ayıcık’ın yardımıyla birlikte hareket ederek hem doğada güvende kalmayı hem de zor zamanlarda birlik olmanın önemini öğrendiler.
🎯 Pedagojik Amaç: Çocuklara zor durumlar karşısında sakin kalmayı, dayanışma içinde hareket etmeyi ve güven duygusunun önemini öğretmek. Aynı zamanda yardım istemenin ve birlikte başarmanın değerini kavratmak.
📌 Ek Soru: “Sen bir gün kaybolsaydın, yanında kimin olmasını isterdin ve o kişi sana nasıl yardım ederdi?”
Evet, Ormanda Kaybolan Çocuklar adlı masalımızda burada bitti. Sizde Ormanda Kaybolan Çocuklar gibi Uzun Hikayeler yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.
