İyilik ve Kötülük Ağacı

Bir zamanlar uzak bir köyde, büyük bir bahçenin tam ortasında çok güzel ve yaşlı bir ağaç vardı. Bu ağaç ikiye ayrılmıştı; bir tarafında iyilik meyveleri, diğer tarafında ise kötülük meyveleri yetişirdi. İyilik meyveleri parlak, renkli ve lezzetliydi. Kötülük meyveleri ise karanlık, solgun ve acıydı.

Köydeki herkes bu ağacı bilirdi ve çocuklar büyüklerinden bu ağacın hikayesini dinleyerek büyürlerdi. Köydeki kurallara göre, iyilik meyvelerinden yiyen herkes mutlu ve sağlıklı olur, kötülük meyvelerinden yiyenler ise üzgün ve hasta olurdu.

Bir gün, Ali ve Ayşe adında iki küçük kardeş, bu ağacı görmek için bahçeye gitmeye karar verdiler. Bahçeye vardıklarında, ağacın iki farklı tarafını gördüler ve merakla yaklaştılar. Ali, parlak ve renkli meyveleri görünce hemen birini koparıp yemeye başladı. Meyve o kadar lezzetliydi ki, Ali’nin yüzü anında gülmeye başladı. Ayşe de aynı şekilde bir iyilik meyvesi yedi ve kendini çok mutlu hissetti.

Ancak, ağacın diğer tarafındaki karanlık ve solgun meyveler dikkatlerini çekti. Ali, “Bu meyveler neden böyle görünüyor?” diye sordu. Ayşe, “Belki de onlardan yememeliyiz,” dedi.

Tam o sırada, yaşlı bir dede yanlarına geldi. “Çocuklar,” dedi, “bu ağaç iyilik ve kötülük arasındaki dengeyi temsil eder. İyilik meyveleri, güzel davranışlar, yardımlaşma ve sevgi ile beslenir. Kötülük meyveleri ise kıskançlık, yalan ve kötü davranışlardan beslenir.”

Ali ve Ayşe, dedeyi dikkatle dinlediler. Dede devam etti, “Hayatta her zaman iyiliği seçmek zorundasınız. İyilik yaparsanız, kalbinizde mutluluk ve huzur bulursunuz. Kötülük yaparsanız ise sadece üzüntü ve pişmanlık yaşarsınız.”

Ali ve Ayşe, dedenin sözlerini akıllarına kazıdılar ve o günden sonra her zaman iyilik yapmaya karar verdiler. Köydeki diğer çocuklara da bu hikayeyi anlattılar ve hep birlikte iyilik yapmanın önemini öğrendiler.

O günden sonra köyde herkes iyilik yapmaya başladı ve köy huzur ve mutluluk içinde yaşamaya devam etti.

Ali ve Ayşe, yaşlı dedenin anlattığı hikayeyi dinledikten sonra her zaman iyilik yapmaya karar vermişlerdi. Günler geçtikçe, köyde herkes birbirine daha çok yardım etmeye, saygı göstermeye ve sevgi dolu olmaya başladı. Bu, köydeki atmosferi tamamen değiştirdi ve herkes daha mutlu ve huzurlu bir yaşam sürmeye başladı.

Bir gün, köyde büyük bir fırtına çıktı. Fırtına o kadar şiddetliydi ki, ağaçlar devrildi, evler hasar gördü ve bahçedeki yaşlı ağacın dalları kırıldı. Ali ve Ayşe, bu duruma çok üzüldüler. Onlar ve diğer köy halkı, ağacı kurtarmak için ellerinden geleni yapmaya karar verdiler.

Köylüler, iyilik meyvelerinden topladıkları tohumları kullanarak yeni ağaçlar dikmeye başladılar. Herkes bir araya gelip çalıştı, iyilik ve yardımseverlik duygusuyla dolup taştılar. Çocuklar bile bu çalışmalara katıldı ve köydeki herkes, iyilik meyvelerinin yeniden yetişmesi için çaba gösterdi.

Zamanla, bahçede yeni iyilik ağaçları büyümeye başladı. Bu ağaçlar, eskisinden bile daha güçlü ve güzel oldu. Köydeki herkes, bu ağaçların etrafında toplanıp iyilik ve kardeşlik hikayeleri anlattılar. Ali ve Ayşe, bu hikayelerin en güzel kahramanları oldular.

Köyde artık herkes, iyilik ve kötülük arasındaki dengeyi biliyordu. İyilik yapmanın getirdiği mutluluğu ve huzuru yaşadıkları için, kötülük yapmaktan kaçınıyorlardı. Bu yüzden köy, her geçen gün daha da güzel bir yer haline geldi.

Ali ve Ayşe, büyüdüklerinde bile bu hikayeyi çocuklarına anlattılar ve iyilik yapmanın önemini her zaman hatırlattılar. Böylece, iyilik ve kötülük ağacının hikayesi, nesiller boyunca devam etti ve herkes için bir ders olarak kaldı.

Bu hikayeden çıkarılacak ders, iyilik yapmanın her zaman en doğru yol olduğudur. İyilikle dolu bir kalp, her zaman mutluluk ve huzur bulur.

Evet çocuklar bu masalımızda burada bitti. Sizde Dini Hikayeler yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.