Elektriksiz Gün: Defne ve Kerem’in Macerası
Defne ve Kerem, elektrik kesildiğinde ne yapacaklarını bilemezler ama mahallede keşfe çıkınca yardımlaşmanın ve oyunların güzelliğini keşfederler. Bakkal Amca’nın dondurmalarını kurtarmak, fırıncıya eski taş fırını kullanmayı hatırlatmak ve büyüklerden misket gibi geleneksel oyunları öğrenmek onlara unutulmaz bir gün yaşatır. Elektrik geri geldiğinde, teknoloji yerine gerçek hayatın daha eğlenceli olduğunu fark ederler. O günden sonra mahallede “Elektriksiz Gün” ilan edilir ve herkes bu yeni geleneği severek devam ettirir.
Elektriksiz Gün: Defne ve Kerem’in Macerası
Bir yaz sabahıydı. Güneş ışıkları pencerenin camına vuruyor, kuşlar cıvıldıyordu. Ama Defne ve Kerem için gün her zamanki gibi başlamıştı. Kahvaltı sofrasında ekmek, peynir, bal ve zeytin vardı ama onların gözleri yemeklerinde değil, ellerindeki telefon ve tabletteydi.
Kerem yeni bir oyun oynuyor, Defne ise izlediği çizgi filme dalmıştı. Anneleri bir süre onları izledi ve derin bir nefes aldı.
Anne: “Çocuklar, kahvaltınızı bitirin, sonra dışarı çıkıp biraz hava alın.”
Kerem: “Ama anne, oyunda tam yeni bir bölüm açıldı!”
Defne: “Birazdan, şu bölüm bitsin!”
Annesi başını iki yana sallarken, cızzt diye bir ses duyuldu ve evdeki tüm ışıklar söndü.
Elektrik Gitti!
Televizyon kapandı, telefonlar internetsiz kaldı, hatta mutfaktaki buzdolabı bile çalışmaz hale geldi.
Defne: “Anne, internet mi gitti?”
Anne: “Sanırım elektrik kesildi.”
Kerem: “Ama bu uzun sürmez, değil mi?”
Annesi camdan dışarı baktı, mahallede her şey durmuş gibiydi. Fırının tabelası yanmıyordu, bakkal kapalıydı, komşular kapılarının önünde toplanmıştı.
Defne ve Kerem de merakla dışarı çıktılar. Mahallede herkes bir şeyler konuşuyor, elektriklerin neden kesildiğini merak ediyordu.
Komşu Teyze: “Bütün kasabada elektrik kesilmiş.”
Bakkal Amca: “Haberleri dinleyemiyoruz ki, ne olduğunu anlayalım!”
Mehmet Usta: “Eğer bu uzun sürerse, işlerimiz aksar.”
Kerem ve Defne birbirlerine baktılar. Elektrik olmadan nasıl bir gün geçireceklerdi?
Mahallede İlk Keşif
İlk olarak Bakkal Amca’nın önüne geldiler. Onu elini başına koymuş düşünceli bir şekilde gördüler.
Kerem: “Bakkal Amca, neden üzgünsünüz?”
Bakkal Amca: “Dondurmalar eriyecek çocuklar! Elektrik olmadan buzdolabım çalışmıyor.”
Defne’nin aklına harika bir fikir geldi.
Defne: “Hadi mahalledeki çocukları çağıralım! Bugün ‘Dondurma Günü’ olsun!”
Hemen mahallede koşturup arkadaşlarını topladılar. Beş dakika içinde herkes bakkalın önündeydi. Dondurmalar hızla tükenmeye başladı ve hiçbir şey çöpe gitmedi!
Bakkal Amca: “Bu harika bir fikirdi! Sayenizde israf olmadı.”
Defne ve Kerem mutlulukla gülümsedi. Ama macera daha yeni başlıyordu…
Fırındaki Telaş
Mahalle fırınının önüne geldiklerinde, Fırıncı Mehmet Usta, hamurlara üzgün gözlerle bakıyordu.
Mehmet Usta: “Elektrik olmadan fırın çalışmıyor. Bugün ekmek yapamayacağım.”
Kerem düşünmeye başladı. Eski hikâyelerde taş fırınların olduğunu biliyordu.
Kerem: “Eskiden ekmekleri taş fırında pişiriyordunuz, değil mi?”
Mehmet Usta: “Evet ama uzun zamandır odun fırınını kullanmadım.”
Çocuklar hemen mahalledeki büyüklere haber verdiler. Erkekler odun taşıdı, kadınlar hamurları yoğurdu. Bir süre sonra fırından mis gibi ekmek kokusu gelmeye başladı.
Mehmet Usta: “Elektrik olmadan da çalışabiliyoruz! Yeter ki birlik olalım.”
Kerem ve Defne sevinçle birbirlerine baktılar. Elektriksiz hayat sanıldığı kadar kötü değildi!
Eski Oyunları Öğrenmek
Elektrik kesintisi devam ederken, Kerem ve Defne sıkılmaya başlamıştı.
Kerem: “Tabletsiz, telefonsuz ne yapacağız?”
Defne: “Keşke birazcık internete girebilsek…”
Tam o sırada Ali Dede yanlarına geldi.
Ali Dede: “Siz hiç misket oynadınız mı?”
Defne ve Kerem: “Misket mi?”
Ali Dede, cebinden küçük cam misketler çıkardı.
Ali Dede: “Bizim zamanımızda internet yoktu ama eğlenmeyi bilirdik. Şimdi size misket oynamayı öğreteceğim!”
Çocuklar misketleri yuvarlamaya başladılar. Birbirlerine çarptıkça kahkahalar attılar. Sonra ip atlamayı, sek sek ve yakan topu da öğrendiler.
Defne: “Bu çok eğlenceliymiş!”
Kerem: “Keşke hep böyle oyunlar oynasak.”
Çocuklar saatlerce oynadı. Telefonu ve tableti kimse hatırlamıyordu bile!
Elektrik Geliyor Ama…
Gün o kadar hızlı geçmişti ki, akşam olmuştu. O sırada birden mahallede ışıklar yandı.
Kerem: “Elektrik geldi!”
Defne: “Ama ben daha misket oynamak istiyordum!”
Bütün çocuklar gülüştü. Normalde elektrik geldiğinde herkes telefona ya da televizyona bakardı. Ama bu sefer hiçbiri eve gitmek istemedi!
Anne ve babaları bu durumu gördü ve gülümsedi. Çünkü çocuklar gerçek hayatın ve arkadaşlarıyla vakit geçirmenin ne kadar değerli olduğunu öğrenmişlerdi.
O günden sonra her hafta bir gün “Elektriksiz Gün” ilan edildi ve tüm çocuklar teknolojisiz vakit geçirerek eskisi gibi oyunlar oynamaya başladılar.
Ve böylece bu macera unutulmaz bir anı olarak kaldı.
Evet çocuklar Elektriksiz Gün: Defne ve Kerem’in Macerası adlı masalımızda burada bitti. Sizde Elektriksiz Gün: Defne ve Kerem’in Macerası gibi Uzun Hikayeler yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.
