Deli Dumrul Masalı

Deli Dumrul

Bir zamanlar Anadolu’nun ortasında, toprakları verimli ama insanları dertli bir köy varmış. Bu köyde nehir yokmuş ama köprüsü varmış. O köprüyü yaptıran, gururuyla meşhur bir yiğitmiş: Deli Dumrul.

Gür sesi, çatık kaşı, bembeyaz atı ve yaldızlı kılıcıyla her yere korku salar, saygı duyulurdu. Lakin onun en büyük özelliği cesareti değil, dilinden düşmeyen kibriymiş.

Köprünün başına büyük bir tabela asmış:

“Geçenden bir akçe, geçmeyenden iki!”

Millet bu işe akıl sır erdirememiş ama kimse de karşı çıkamamış. Çünkü Deli Dumrul’un öfkesi, ne rüzgâr dinler ne de dağ.

⚡ Ölümle Alay Etmek

Bir gün köyde bir haber yayılmış. Delikanlı bir genç, ansızın bir hastalığa yakalanmış ve birkaç gün içinde ruhunu teslim etmiş. Ailesi perişan olmuş, herkes dua ederken Deli Dumrul birden patlamış:

— “Bu nedir böyle? Azrail gelip can mı alırmış? Hani nerede bu Azrail? Karşıma çıksın da görelim! Ben Deli Dumrul’um, kolay lokma değilim!”

Köylüler susmuş. Hoca efendi dua etmeye başlamış. Çünkü bu sözler ne insana yakışırmış ne de Allah’a saygıya…

Ama unuttuğu bir şey varmış: Azrail duymayan kulaklara değil, kalpten gelen niyetlere bakarmış.

👁 Azrail Kapıda

O gece, Dumrul’un kapısı üç kez çalmış. Açtığında karşısında nur yüzlü, ama bakışlarında derin bir sessizlik olan yaşlı biri varmış.

— “Beni çağırdın Dumrul,” demiş. “İşte geldim. Ben Azrail’im. Ve senin canını almaya geldim.”

Deli Dumrul, ne yel gibi eser olmuş, ne kükremiş. İlk defa sesi titremiş. Kılıcına uzanmış ama Azrail bakışıyla onu durdurmuş.

— “Ne demiştin sen? Azrail korkmazmış senden. Hadi göster yiğitliğini.”

Dumrul, bu sözlerin karşısında kılıcını indirmiş. İlk kez güç değil, teslimiyet hissetmiş.

— “Bir yol var mıdır?” demiş.

Azrail:
— “Bir kişi canını senin yerine vermeye razı olursa, senin ömrün uzar. Ama öyle herkes değil… Kalpten, isteyerek, seve seve vermeli.”

🧓 Anaya, Babaya Giden Yol

Sabahı zor etmiş Dumrul. İlk iş annesinin kapısını çalmış:

— “Anneciğim… Benim canım tehlikede. Yerime sen verir misin?”

Annesi sevgiyle sarılmış:

— “Seni çok severim oğlum. Ama bu can bana emanet. Ne kadar istesem de sana veremem.”

Babası da aynı cevabı vermiş:

— “Oğul… Her nefis ölümü tadacaktır. Ama kimse kimsenin yerine tadamaz.”

Dumrul’un dizlerinin bağı çözülmüş. “Kimse beni gerçekten sevmiyor mu?” demiş.

💕 Sadakatle Çarpan Kalp

Son çare, eşinin yanına gitmiş. Karısı gözlerinin içine bakmış. Gözlerinde korku değil, sevgi varmış.

— “Sen yaşa,” demiş. “Benim canım da seninle güzeldi. Sana feda olsun.”

Dumrul’un yüreğinde bir şey çözülmüş. O anda anlamış ki, gerçek yiğitlik can almakta değil, can vermeye gönül bulmakta.

— “Hayır!” demiş Dumrul. “Ben seni seviyorum. Bu dünyada benim yerime canını verecek kadar yüce yürekli biri varsa, ben onun yokluğunu kabul edemem!”

🌤 Son Karar

Azrail bir kez daha gelmiş. Bu sefer gözlerinde başka bir ışık varmış. Elini Dumrul’un omzuna koymuş:

— “Sen artık başka birisin. Kalbindeki kibri bıraktın, yerine sevgi koydun. Allah senin bu halini gördü. Sizin ömrünüz uzatıldı.”

Ve o anda gökyüzünde güneş daha bir parlak parlamış. Deli Dumrul, o günden sonra “Deli” lakabını bırakmış. Artık herkes ona:

“Gönlü Güzel Dumrul” dermiş.

🏞 Ve Köprüde Yeni Bir Yazı

Köprünün tabelası değişmiş:

“Geçene selam, durana dua. Gönlü darda olan varsa, buyursun geçsin bedava!”

📚 Bu Masal Ne Öğretir?

• Kibir, en güçlü kalpleri bile karartır.
• Gerçek sevgi, karşılıksız verilen candır.
• Yiğitlik, kılıçla değil; merhametle, fedakârlıkla ölçülür.
• Her insan değişebilir. Yeter ki kalbiyle yüzleşsin.

Deli Dumrul Masalı İle İlgili Pedagojik Formatta Soru Cevap Bölümü

Bu soru-cevaplar çocukların hikâyeyi daha iyi anlamasını, karakterlerin davranışlarını değerlendirmesini ve güvenli davranış alışkanlığı kazanmasını destekler.

⚖️ Soru: Deli Dumrul, Azrail’le karşılaştıktan sonra nasıl değişti ve bu değişim ona ne öğretti?

✅ Cevap: Dumrul, önce ölümden korkmaz gibi davranarak kibirli konuştu ama Azrail’le yüzleşince hayatın ne kadar kıymetli olduğunu anladı. Ailesinden beklediği fedakârlığı sadece eşinden görünce, gerçek sevginin bencil olmadan vermek olduğunu fark etti. Bu farkındalık onun kalbini yumuşattı, kibri bırakıp merhametli ve alçakgönüllü biri oldu.

🎯 Pedagojik Amaç: Çocuklara kibir yerine tevazu göstermenin, gerçek sevginin fedakârlıkla anlam kazandığını ve herkesin değişip olgunlaşabileceğini öğretmek.

📌 Ek Soru: “Sen Deli Dumrul’un yerinde olsaydın, kimi sevginle korumak isterdin ve neden?”

Evet, Deli Dumrul adlı masalımızda burada bitti. Sizde Dede Korkut Hikayeleri yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.