Annemin Pazarı Masalı

Annemin Pazarı

Bir cumartesi sabahıydı.
Kuşlar pencere pervazında ötüşüyor, güneş yavaş yavaş odanın duvarlarını aydınlatıyordu.
Ama küçük Elif, yorganın altında yüzünü yastığa gömmüş hâlâ uyuyordu.

Ta ki mutfaktan gelen çatal-kaşık sesleri ve buzdolabı kapağının kapanışıyla irkilene kadar…
Annesinin ayak sesleri koridora yayıldı.
Biraz sonra mutfaktan seslendi:

— “Elifçiğim, ben pazara gidiyorum! Uyanırsan kahvaltın masada.”

Bu ses Elif’in yorganı başından çekmesine yetti.
Bir an düşündü… her hafta annesi erkenden pazara giderdi.
Kimi zaman o hâlâ uykudayken geri dönerdi.

Bugün farklı bir his kapladı içini.
“Acaba o pazarda neler oluyor? Annem oraya neden yalnız gidiyor?”

Hemen yorganı fırlattı, hızlıca giyindi.
— “Anne! Bekle! Bu hafta ben de seninle pazara gelmek istiyorum!”

Annesi şaşkın döndü:
— “Gerçekten mi? Emin misin? Pazar kalabalıktır, torbalar ağırdır, çok yürürüz…”

Elif heyecanla başını salladı:
— “Ben büyüdüm artık! Hem sana yardım ederim.”

🧥 Yolda Küçük Sohbetler

Anne-kız, ellerinde bez pazar çantalarıyla sokağa çıktılar.
Yollarda sabah sessizliği vardı ama pazara yaklaştıkça o sessizlik bozulmaya başladı.
Bir yerden simit kokusu, bir başka yerden taze ekmek buharı geliyordu.

— “Anne, sen her hafta bu kadar erken mi kalkıyorsun?”
— “Evet kuzum. Pazara erken gitmek gerekir. Taze ürünler çabuk biter.”

Elif kaldırımdaki su birikintisinden zıplayarak geçti.
— “Peki neden pazardan alıyoruz her şeyi marketten değil?”

Annesi gülümsedi:
— “Çünkü pazardaki ürünler çiftçilerin emeği. Taze, yerli, mevsimlik. Ayrıca pazarcı teyzeler, amcalar emek veriyor. Onlardan almak onlara destek olmak demek.”

Elif başını salladı, not aldı zihnine.

🎪 Pazara Giriş: Renkler, Sesler, Kokular

Pazar yeri, adeta bir renk cümbüşü gibiydi.
Turuncu mandalinalar, kırmızı domatesler, mor pancarlar…
Her tezgahtan başka bir ses yükseliyordu:

— “Hadi abla, üç kilo patates beş liraaa!”
— “Taze yeşillik bu sabah toplandı!”

Elif etrafı hayranlıkla inceledi.
Bir yanda elinde tartı olan amca, bir yanda çuvallarla gelen köylü kadınlar…

İlk durağa geldiler: Salatalık ve domates tezgahı.
Anne domatesleri kontrol etti, Elif ise salatalıklara dokundu:

— “Anne, salatalıklar serin!”

— “Evet. Çünkü toprağın altından, sabah serinliğinde toplanmışlar. Toprak ne kadar kıymetli, değil mi?”

Elif ilk defa bir sebzeye bu kadar dikkatle baktı.
İçinde büyüyen minik bir saygı hissi vardı.

🍋 Elif’in İlk Alışverişi

Annesi küçük bir görev verdi:
— “Bak Elif, şu tezgahtaki amcadan 6 tane limon iste. Ama ne eksik ne fazla.”

Elif biraz çekinse de cesaretle yürüdü:
— “Merhaba… Altı tane limon istiyorum, lütfen.”

Tezgahtaki amca gülümsedi:
— “Aferin sana! Kaç yaşındasın bakalım?”
— “Altı!”

— “Demek hem yaşın hem limon sayın aynı, güzel denk gelmiş!”

Limonları aldı, annesine getirdi. Annesi öyle gururlandı ki:
— “Bak gördün mü? Yardım etmek, konuşmak, öğrenmekten geçer.”

Elif içinden: “Ben yardım edebiliyorum!” diye sevindi.

🛒 Ağır Torbalar, Hafif Kalpler

Alışveriş ilerledikçe torbalar doldu.
Domates, yumurta, peynir, zeytin, patates derken Elif de bir torbayı taşımak istedi.

Ama üç adım bile gitmeden durdu.
— “Ooff… Kolum koptu gibi.”

Annesi torbayı aldı.
— “Zor değil mi?”
— “Çok hem de! Sen her hafta bunu yalnız mı taşıyorsun?”
— “Evet… Ama senin ‘Anne bu peyniri çok sevdim’ deyişini düşününce torbalar hafif geliyor.”

Elif o an annesinin ne kadar çok şey yaptığını daha iyi anladı.
Bir yandan yürüyüp, bir yandan düşmeyen domatesleri kontrol etmek, pazarlık yapmak, en iyisini seçmek…

— “Anne, ben senin kadar güçlü olamayabilirim. Ama sana yardım etmek istiyorum.”

🏠 Eve Dönüş ve Değişen Gözler

Eve vardıklarında Elif ilk defa sadece oturmadı.
Torbaları mutfağa taşıdı, limonları sepetine, yumurtaları buzdolabına yerleştirdi.

Sonra hiç beklemediği bir şey yaptı:
Bir kâğıt kalem aldı ve buzdolabına şunu yazdı:

📝 “Annemin pazarı ne güzelmiş, ben de yardım ettim. Her hafta birlikte gidelim!”

Annesi bunu görünce gözleri doldu.

— “Canım kızım… Bugün benim yükümü değil, yüreğimi hafiflettin.”

O akşam Elif yemeğini yerken o domatesin tazeliğini, peynirin kokusunu ve patatesin toprağını hissetti.

Yediği her lokmada sadece yemek değil, emek vardı.

Annemin Pazarı Masalı İle İlgili Pedagojik Formatta Soru Cevap Bölümü

Bu soru-cevaplar çocukların hikâyeyi daha iyi anlamasını, karakterlerin davranışlarını değerlendirmesini ve güvenli davranış alışkanlığı kazanmasını destekler.

Soru: Elif pazara gitmeden önce orayı nasıl hayal ediyordu ve neyi fark etti?
Cevap: Eğlenceli ve kolay sanıyordu, ama pazara gidince oranın emekle, dikkatle ve sabırla dolu bir yer olduğunu öğrendi. Bu da annesinin yaptığı işleri daha çok takdir etmesini sağladı.

Pedagojik Amaçlar:

• Aile bireylerine duyulan saygı ve empatiyi geliştirmek
• Sorumluluk alma bilinci kazandırmak
• Toprak, üretici ve paylaşım değerlerinin içselleştirilmesi

Ek Soru: Sen annenin ya da babanın hangi işine yardım etmek isterdin? Hangi işi birlikte yapmak seni en mutlu eder?

Evet, Annemin Pazarı adlı masalımızda burada bitti. Sizde Annemin Pazarı masalı gibi Uzun Hikayeler yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.